கதை சொல்ல போறேன்

கதை என்பது நம் சிந்தனையை வளர்க்க கூடிய ஒன்று. முன்னாடி எல்லாம் வீட்டில் பாட்டி, தாத்தா என கூட்டுக் குடும்பமாக இருந்ததால், குழந்தைகளுக்கு கதை சொல்லும் பழக்கம் இருந்து வந்தது. பாட்டி தாத்தா பேசுவதே கதை போல தான் இருக்கும். அந்த காலத்தில் நிகழ்ந்த நிகழ்வுகளை எல்லாம் குழந்தைகள் அறிய வேண்டியது அவசியம். இப்போது எல்லாம் பாட்டி தாத்தாக்கள் எதோ ஓர் இடத்தில் தங்கள் கடைசி காலத்தை முடித்து விட்டு உலகத்தை விட்டு செல்கின்றனர். 

குழந்தைகளுக்கு கதை கேட்பது என்பது ஒரு விசேஷம் போல. அதைக் கொண்டாடும் குழந்தைகள் அநேகம். உங்களைப் பார்த்து முறைக்கும் குழந்தைகளை ஒரே நிமிஷத்தில் கவர, கதை சொல்லுங்கள். அவர்களுடைய எண்ணங்கள் வளர்ச்சி பெறுகின்றன. கதை கேட்ட குழந்தைகளுக்கு, அந்த கதையிலுள்ள கதாபாத்திரம் போல மாற ஆசை வந்து, கனவுகளைக் கொடுக்கிறது. 

பாட்டி தாத்தாக்கள் இருந்தால் மிக்க நன்று. ஏனென்றால் அவர்களுக்கும் பொழுது போக வேண்டும் என்று வரிந்து வந்து கதை சொல்வார்கள். வேலை செய்யும் நபர்களிடம் சொந்த கதை சோகக் கதை தான் வருகிறது. ஆனால், வேலை செய்த சூழலை விட்டுவிட்டு உங்கள் குழந்தைக்கு ஒரு சின்ன கதை கூறி பாருங்களேன், உங்களுடைய அலுப்பு எங்கோ பறந்து செல்வதை உணர்வீர்கள்.

இனி மேலும், குழந்தைகளை, "எப்ப பாத்தாலும் தொண தொணன்ட்டு" என்று திட்டாமல் கதை சொல்லுங்கள், தினமும் இரவு. உங்கள் குழந்தை நிச்சயமாக முன்னேறி உங்களுக்கு பெருமை சேர்க்கும்.